Albert De Brabandere: ‘130 jaar trouw aan de familietraditie’

“De 130^ste verjaardag van de brouwerij viel samen met mijn veertigste verjaardag”, glimlacht Albert De Brabandere. Sinds 2013 is de achterkleinzoon van de oprichter aan de slag in het familiebedrijf. Hij vertegenwoordigt inmiddels de vijfde generatie. Eén van de eerste wapenfeiten die Albert De Brabandere doorvoerde was de naamswijziging van de onderneming: Brouwerij Bavik werd terug Brouwerij De Brabandere. “Ik weet nog dat ik met een klein hartje bij mijn vader aanklopte”, lacht Albert De Brabandere. “Hij was het die vijftien jaar geleden de switch naar Brouwerij Bavik had ingevoerd. Maar inmiddels deden we meer dan het merk Bavik. Bovendien wilden we nieuwe biermerken lanceren, die niet geconnecteerd waren met pilsbieren. En vooral, Brouwerij De Brabandere, benadrukte de familieband en het gevoel voor traditie.”

"De naamswijziging was geen probleem voor vader Ignace De Brabandere (72) die vandaag nog steeds actief is. “Officieel is hij met pensioen, maar hij heeft hier nog steeds zijn bureau, en dat zal zo blijven”, beklemtoont Albert De Brabandere. “Hij is mijn persoonlijke adviseur, mijn extra ogen en oren. Hij heeft ervoor gezorgd dat de opvolging van het familiebedrijf zo natuurlijk en organisch verliep dat ik hem daar enkel kan voor prijzen. Ik Heb de tijd gekregen om alle aspecten van het bedrijf te leren kennen. Mijn vader wist uit het verleden hoe belangrijk de opvolging is, en hij wou dat goed aanpakken.”

Albert De Brabandere was altijd al gebeten door het familiebedrijf, en op zijn achtste deed hij al zijn eerste ‘vakantiejob’ in de brouwerij. “Legaal was dat wellicht allemaal niet, maar voor mij was dat eigenlijk logisch”, lacht hij. Zijn traject liep over Leuven, waar hij economie studeerde. “Daarna ging het naar München, waar ik de opleiding brouwingenieur volgde, en aansluitend volgde ik in Parijs nog een jaar entrepreneurship.” In samenspraak met zijn vader trok Albert De Brabandere daarna naar Nederland, om vijf jaar bij Heineken te werken. “Heel leerrijk en ik kreeg er veel inzichten omtrent commercialisatie, hoe zet je een merk in de markt, en strategieontwikkeling. Ik raad iedereen aan om eerst enkele jaren extern te gaan werken vooraleer aan de slag te gaan bij een familiebedrijf. Je krijgt nieuwe frisse ideeën, en blijft niet hangen in het bekende”, zegt Albert De Brabandere. Vijf jaar geleden richtte hij ook een raad van advies op, met allemaal externen. “Een mix van jong en oud en mensen uit familiale en niet-familiale ondernemingen.”

"Het is een lange maar boeiende weg geweest die de familie heeft afgelegd. Het begint op 5 september 1894, door landbouwer Adolphe De Brabandere. Op zijn Hof ter Koutere in Bavikhove start hij met enkele koperen ketels, een koer voor de logistiek en een opslagplaats voor mout. Met een brief gericht tot het gemeentebestuur van Bavikhove om 'eene brouwerij te bouwen' werden de eerste stappen gezet.

Gedurende verschillende decennia zal er telkens een lid van de familie De Brabandere zijn stempel drukken op de verdere uitbreiding van de brouwerij en de merkenportefeuille. Ignace De Brabandere nam in 1975 de leiding over als de vierde generatie van de familie. Hij legde de nadruk op de horecasector en het versterken van de export. Dit was een cruciaal moment voor de brouwerij, die zich begon te profileren met speciale bieren zoals Petrus en Bavik Super Pils. Met Albert De Brabandere werd verder gebouwd aan de modernisering van de brouwerij, waardoor de productiecapaciteit opliep tot 250.000 hectoliter. De focus op kwaliteit is echter altijd gebleven: traditionele methoden worden gecombineerd met de nieuwste technologieën. Ook breidde hij het assortiment uit, met bieren zoals Kwaremont, dat bekend werd als het ‘bier van de koers’, dankzij sponsoring van wielerwedstrijden. “We blijven trouw aan de tradities, en de ingrediënten, maar de keuken waarin we alles bereiden is gemoderniseerd, zou je kunnen zeggen”, legt Albert De Brabandere uit. De brouwerij breidde ook de actieradius uit en de export is vandaag goed voor zowat de helft van de productie. “België, Frankrijk en de States zijn onze belangrijkste afzetmarkten voor pils. Bavik Super Pils verkopen we in Amerika, als premiummerk. Het is daarmee de meeste geïmporteerde pils in de VS.” De brouwerij heeft zo’n 100 werknemers, waarvan het gros in de hoofdvestiging in Bavikhove. De brouwerij heeft drie entiteiten in Frankrijk, België en Nederland. De productie is quasi evenredig verdeeld over pils- en speciaalbieren. Albert De Brabandere is erin geslaagd om het ietwat oubollige imago van Bavik Super Pils te counteren. “Het merk had in het verleden de onterechte perceptie dat het een pils was dat vooral werd geschonken voor een ouder publiek. We zijn bezig om dat imago te keren via de horeca. Dat is een belangrijk kanaal voor ons, want het is daar dat mensen elkaar vinden. Vrienden maak je niet via je smartphone, maar fysiek, aan de toog, bij een glas.”

“Het aandeelhouderschap is geconcentreerd rond één tak van de familie De Brabandere. “We hebben dat bewust zo georganiseerd”, zegt Albert De Brabandere. “We snoeien de takken in functie van de lange termijn. Dat klinkt wellicht negatiever dan het in werkelijkheid is. Onze visie is dat je nooit eigenaar bent van een familiebedrijf. Een familiebedrijf hou je bij voor de volgende generatie. Je past er dus gedurende een tijd op, en geeft het door in de best mogelijke omstandigheden. Ik heb te veel familiebedrijven ten onder zien gaan door interne strubbelingen, of gebrek aan competenties bij de volgende generatie.” Zelf heeft Albert De Brabandere twee kinderen, een jongen en een meisje van 8 en 10. “Het is dus nog veel te vroeg om over opvolging te praten, maar ze hebben in ieder geval wel al de goesting voor het product. Of ze ook de competenties zullen hebben, dat zien we dan wel. Het gaat daarbij ook niet alleen over intelligentie, maar ook het menselijke aspect speelt een belangrijke rol.” Een autonome onafhankelijke koers is mooi, maar een verkoop mag geen taboe zijn, besluit Albert De Brabandere: “Het zou mooi zijn mocht het bedrijf in familiehanden kunnen blijven. Maar het familiebedrijf is belangrijker dan de familie. We hebben ook een plicht tegenover al die families die hier werken. Dat mogen we niet uit het oog verliezen.”

5/11/2024