Ardo-voorzitter Philippe Haspeslagh liet recent in “Made in West-Vlaanderen” optekenen dat Ardo een evaluatie van zijn raad van bestuur heeft uitgevoerd. Haspeslagh beschrijft de evaluatie als “een jaarlijkse check-up bij de tandarts, het kan nooit kwaad om zich een spiegel voor te houden”. Maar hoe zit het met de evaluatie van de raad van bestuur in de Vlaamse familiebedrijven? Het grote governance-onderzoek van familiebedrijf.be levert interessante informatie op.

In onze praktijk zien wij nog steeds geregeld families die weinig of slecht communiceren. Dat leidt niet zelden tot misverstanden, foute veronderstellingen, sluimerende ergernissen of open conflicten die onvermijdelijk ook een impact hebben op het familiebedrijf. Familiale eigenaars die professioneel willen bezig zijn met hun familiebedrijf zouden bewust aandacht moeten besteden aan goede, open communicatie.

Voorraden zijn een belangrijk element in elke balans. Terugdenkend over de 36 jaren die ik actief ben als auditor/bedrijfsrevisor heb ik tientallen cases meegemaakt waar inderdaad met de voorraden geknoeid werd, om de cijfers beter voor te stellen dan ze waren of net het omgekeerde. Alles hangt natuurlijk af van het onderliggend objectief van waaruit je een balans/jaarrekening presenteert aan de buitenwereld: is het een gewone, recurrente, jaarlijkse balans in going concern, is het een balans als voorbereiding voor een verkoop, dient de balans voor een waardebepaling in het kader van een schenking/overdracht naar de volgende generatie, dient de balans om nieuwe/bijkomende kredieten op te vragen,... Er zijn dus veel mogelijke redenen en motieven waarom sommigen de waarheid een beetje of veel geweld willen aandoen op het vlak van de voorraden in de balans.

De huidige economische crisis ten gevolge van de COVID-19-crisis is ongezien. Heel wat sectoren en/of bedrijven ondergaan een neerwaartse druk op hun bedrijfsresultaat en in heel wat gevallen zal het jaarresultaat met rode inkt geschreven worden. Voor ondernemingsgroepen die internationaal gestructureerd zijn en dus over vestigingen (onder de vorm van vennootschappen en/of bijhuizen) in het buitenland beschikken, stelt zich de vraag hoe dit verslechterd bedrijfsresultaat dient verdeeld te worden over de diverse vestigingen in het binnen-en buitenland.

Veronderstel dat u jaren geleden de aandelen van het familiebedrijf heeft geschonken aan de volgende generatie, maar na een gesprek met uw (huidige) adviseur nu tot de vaststelling komt dat de voorwaarden en modaliteiten waaronder die schenking is gebeurd, niet langer volledig aansluiten op wat u voor ogen had. Kan je dan de initiële schenking ongedaan maken en opnieuw doen onder ‘betere’ voorwaarden? En zo ja, hoe kijkt de fiscus hiernaar?

Om juiste beslissingen te nemen en op oordeelkundige wijze toezicht te houden moet de raad van bestuur van een familiebedrijf behoorlijk geïnformeerd zijn. Voor het bekomen van informatie is de raad van bestuur evenwel afhankelijk van het management. En hier zit een potentieel probleem: indien het management de raad van bestuur niet goed informeert, dreigt de raad van bestuur onjuiste of onvolledige informatie te hanteren. En dat kan tot verkeerde besluitvorming leiden.

Het belang van de professionalisering van het eigenaarschap komt steeds meer op de voorgrond in familiebedrijven. Ook het Amerikaanse Family Firm Institute (FFI) heeft recent een studie gewijd aan de professionalisering van de familie als eigenaar. Hierin wordt benadrukt dat het professioneel eigenaarschap steunt op vijf pijlers.

Heeft u bijvoorbeeld met privégeld een factuur van uw vennootschap betaald of heeft u een dividend nog niet effectief opgenomen? Dan wordt dat bedrag op uw rekening-courant geboekt als een ‘tegoed’ dat u op uw vennootschap heeft. In afwachting van de effectieve betaling ervan, kunt u aan uw vennootschap een interestvergoeding op dat bedrag vragen. Aangezien u daarop tegen 30% (roerende voorheffing) belast wordt en die betaalde interest voor uw vennootschap in principe fiscaal aftrekbaar is, is dit een fiscaal gezien vrij interessante manier om geld vanuit uw vennootschap naar uw privévermogen te transfereren. Daarom wordt die mogelijkheid door de wetgever beperkt door de ‘teveel’ betaalde interest als een fiscaal minder interessant dividend te belasten. De regels die daarop van toepassing zijn, zijn sinds 1 januari 2020 gewijzigd. Welke gevolgen hebben deze wijzigingen voor u, en hoe gaat u daar het beste mee om?

Als gevolg van de coronacrisis hebben de verschillende bestuursniveaus (federaal, regionaal en lokaal) in ons land bijzondere maatregelen uitgevaardigd met als hoofddoel financiële zuurstof te geven aan ondernemingen, en aan personen werkzaam binnen deze ondernemingen.

Op de komende jaarvergadering over het boekjaar 2019 zullen veel vennootschappen voor de eerste keer een liquidatiereserve kunnen uitkeren waarop slechts 5% roerende voorheffing ingehouden moet worden. Welke liquidatiereserves komen daarvoor precies in aanmerking? Welke gevolgen heeft een uitkering voor de vennootschapsbelasting, en met welke vennootschapsrechtelijke regels moet u rekening houden? Stel dat u méér wilt uitkeren en ook liquidatiereserves van andere (latere) boekjaren wilt uitkeren omdat u privé geld nodig heeft, hoeveel kost u dat dan? En is in 2020 een liquidatiereserve uitkeren wel altijd opportuun? Of is de toekenning van een VVPR-bis-dividend soms een betere optie?