Kathleen en Johan Verhelst: 'We blijven de vierde generatie van het familiebedrijf'
Groep Verhelst, een begrip in de bouwwereld, gaat voortaan door het leven als twee verschillende ondernemingen: Bouwmaterialen Verhelst en Aannemingen Verhelst. Aan het hoofd staan respectievelijk Kathleen en Johan, zus en broer. Voor de familie was de splitsing van het familiebedrijf een manier om om te gaan met een complexer wordende familiale governance.
Wanneer een nieuwe generatie of familietak zijn operationele intrede maakt wordt de complexiteit van een familiebedrijf doorgaans groter. Om die complexere familiale relaties te beheren kunnen families formele instrumenten hanteren, zoals een familiecharter of familievergaderingen. Soms kiezen families er echter voor om te snoeien in de familieboom: het verminderen van het aantal aandeelhouders of familietakken. En dat is precies wat gebeurde bij Groep Verhelst. De familie besloot de groep te splitsen in twee entiteiten, Groep Verhelst (met onder andere Verhelst Bouwmaterialen en Verhelst Logistics) enerzijds en Verhelst Aannemingen anderzijds.
Met drie kernactiviteiten was Groep Verhelst tot voor kort vrij divers. Naast een bouwmaterialenhandel was de groep ook actief binnen logistiek en aannemingen in de openbare sector. Het verhaal van de splitsing van de groep begint een aantal jaren geleden. “Vroeger werd de groep geleid door mijn vader en nonkel,” steekt Kathleen Verhelst van wal. “Toen mijn nonkel op relatief jonge leeftijd overleed nam ik zijn taken over. Zijn kinderen waren op dat moment nog te jong om hun vader op te volgen. Mijn focus lag op de bouwmaterialenhandel. Mijn broer Johan nam steeds meer taken binnen de tak aannemingen over toen mijn vader met pensioen ging.”
Een tiental jaar later komen ook de neven in het familiebedrijf. Dat zorgde voor een grotere familiale complexiteit en het deed de familie besluiten om een familiecharter op te stellen. “We wilden een aantal zaken heel duidelijk uitspreken en op papier zetten,” pikt Johan in. “Onder meer de verloning van de actieve familieleden en de rol van de niet-actieve familieleden lagen tijdens de besprekingen op tafel. We hebben immers nog een zus en een nicht die niet in het familiebedrijf actief waren.”
Het familiecharter kwam er uiteindelijk niet. “Tijdens het proces werd duidelijk dat de minderheidsaandeelhouders liever niet als minderheidsaandeelhouder wilden verdergaan, hetzij met mijn zus, hetzij met mezelf,” gaat Johan verder. “Daarom besloten zij hun aandelen te koop aan te bieden.” Beide partijen lieten een waardebepaling uitvoeren om tot een faire overnameprijs te kunnen komen. Toen Johan als eerste de aannemingstak kocht was de splitsing van de groep een feit.
Waarom kozen Johan en Kathleen ervoor de groep te splitsen? Ze konden immers ook samen de groep verderzetten. Dat was een doordachte keuze, zo blijkt. “De activiteiten tussen de verschillende takken zijn vrij verschillend,” legt Johan uit. “Kathleen en ik hadden veel overlegmomenten waar in feite weinig overlap was. Nu kunnen we ons focussen op ons eigen deelgebied.” Het levert bovendien ook een voordeel op voor de eventuele latere opvolging. “Nu kunnen we zelf kiezen hoe we het bedrijf overdragen aan onze kinderen,” bevestigt Kathleen. “Hoewel het bedrijf gesplitst is blijf ik de vierde generatie. Ik ben slechts een passant in het verhaal van het bedrijf. Mijn grootste ambitie is om het familiebedrijf verder te zetten, en ik hoop dat mijn kinderen dat ook zo zullen zien.”
Dat de splitsing van het familiebedrijf een gekende techniek is om de continuïteit ervan te verzekeren bevestigt ook Jozef Lievens, partner bij Roots Advocaten en gelegeerd bestuurder van familiebedrijf.be. Hij schreef samen met Johan Lambrecht een boek over deze problematiek, “De familieboom snoeien”.
“Ik kan mij natuurlijk niet uitspreken over de concrete case van de familie Verhelst, maar het kan inderdaad aangewezen zijn dat families uit elkaar gaan,” aldus Jozef. “Dat kan het geval zijn wanneer men niet langer dezelfde eigenaarsvisie deelt en bij functionele of persoonlijke conflicten. Soms willen mensen ook hun aandeel in een familiebedrijf verzilveren. Er zijn verschillende technische mogelijkheden om deze problematiek op te lossen. Men kan het familiebedrijf splitsen, men kan aandelen ruilen, men kan elkaar uitkopen of men kan er een partner zoals een private equity speler bijnemen. Al deze oplossingen dienen juridisch en fiscaal goed te worden afgetoetst. Maar fundamenteel kan snoeien een goede oplossing zijn om de continuïteit van de onderneming te bewaren.”
Als afsluiter heeft Johan nog een belangrijke tip voor families die willen snoeien in de familieboom. “Laat je tijdens dit proces bijstaan door consultants. Zij kunnen modereren als het water tussen beide partijen te diep is. Zo vermijd je dat het menselijke gebroken wordt en je je familie onderweg verliest.”