De groeisubsidie is een instrument van het Vlaams Agentschap Innoveren & Ondernemen (VLAIO) om ondernemers te stimuleren externe kennis in te kopen. Deze kennis is bedoeld om de organisatie of het familiebedrijf te helpen met groeien. We geven jullie graag even een ‘deep dive’ in het instrument.

België - en Vlaanderen bij uitstek - kan om vele redenen worden beschouwd als een uitstekende locatie voor familiale bedrijven die actief zijn op het vlak van onderzoek en ontwikkeling en/of die intellectuele eigendomsrechten exploiteren. Ook het fiscale beleid is erop gericht om onderzoek en ontwikkeling te ondersteunen, vanaf de vroege ontwikkelings- en investeringsfase tot aan de exploitatie ervan.

De toenmalige regering Di Rupo introduceerde in 2012 een aangepaste ‘antimisbruikbepaling’ die de fiscus dient te wapenen in de strijd tegen dubieuze fiscale constructies die enkel bedoeld zijn om belastingen te ontwijken. Echter probeert de fiscus met de regelmaat van de klok deze aangepaste ‘antimisbruikbepaling’ met terugwerkende kracht toe te passen, hetgeen ook de zussen Reynaers (van het bedrijf Reynaers Aluminium) recent mochten ondervinden.

Het behoeft geen betoog dat menig ondernemer financiële problemen ondervindt tijdens de huidige coronacrisis. Op die manier werd ook de bouwsector op aanzienlijke wijze getroffen, een sector waarin veel familiebedrijven actief zijn. De regering voelde zich genoodzaakt dit euvel te verhelpen en besloot daarom tot drie tijdelijke uitbreidingen van het bestaand btw-tarief van 6% voor afbraak en heropbouw. Recent verscheen een FAQ om de toepassing van deze tijdelijke regelingen in de praktijk toe te lichten.

Op 1 december 2020 traden nieuwe regels in inzake onrechtmatige bedingen in contracten tussen ondernemingen (ongeacht de omvang daarvan) (“b2b”). Ze zijn van toepassing op overeenkomsten gesloten, hernieuwd of gewijzigd na die datum.

U doet zaken met het Verenigd Koninkrijk? Dan bent u wellicht volledig in de ban van Brexit… of althans zou dat niet moeten? De afgelopen jaren domineerde Brexit het nieuws met deadlines en onderhandelingen die vaak eeuwig leken te duren. Men zou bijna vergeten dat de ‘politieke Brexit’ reeds een feit is toen het Verenigd Koninkrijk op 1 februari 2020 de EU officieel heeft verlaten. De reden waarom we hier nog geen gevolgen van hebben gezien is omdat op die dag tevens meteen een overgangsperiode is ingegaan waarbij de fictie werd aangenomen dat het VK nog steeds bij de Europees douane-unie en ééngemaakte markt behoord. Die fictie loopt nu evenwel ten einde en vanaf 1 januari 2021 is ook de ‘economische Brexit’ een feit en dit met alle gevolgen van dien…

De huidige economische crisis ten gevolge van de COVID-19-crisis is ongezien. Heel wat sectoren en/of bedrijven ondergaan een neerwaartse druk op hun bedrijfsresultaat en in heel wat gevallen zal het jaarresultaat met rode inkt geschreven worden. Voor ondernemingsgroepen die internationaal gestructureerd zijn en dus over vestigingen (onder de vorm van vennootschappen en/of bijhuizen) in het buitenland beschikken, stelt zich de vraag hoe dit verslechterd bedrijfsresultaat dient verdeeld te worden over de diverse vestigingen in het binnen-en buitenland.

Veronderstel dat u jaren geleden de aandelen van het familiebedrijf heeft geschonken aan de volgende generatie, maar na een gesprek met uw (huidige) adviseur nu tot de vaststelling komt dat de voorwaarden en modaliteiten waaronder die schenking is gebeurd, niet langer volledig aansluiten op wat u voor ogen had. Kan je dan de initiële schenking ongedaan maken en opnieuw doen onder ‘betere’ voorwaarden? En zo ja, hoe kijkt de fiscus hiernaar?

Als gevolg van de coronacrisis hebben de verschillende bestuursniveaus (federaal, regionaal en lokaal) in ons land bijzondere maatregelen uitgevaardigd met als hoofddoel financiële zuurstof te geven aan ondernemingen, en aan personen werkzaam binnen deze ondernemingen.

Het gebeurt wel vaker dat de vennootschap een woning gratis ter beschikking stelt aan haar bedrijfsleider. De kosten die de vennootschap met betrekking tot dit onroerend goed maakt kunnen aftrekbaar zijn, zelfs indien de bedrijfsleider het onroerend goed enkel als privéwoonst gebruikt.